در پژوهش حاضر جهت ساخت بتن ژئوپلیمری بمنظور بکارگیری در سدهای بتنی، 6 طرح اختلاط شامل 288 عدد نمونه بتنی از بتن کنترل حاوی سیمان پُرتلند و بتن ژئوپلیمری سرباره ای حاوی0 تا 8 درصد نانوسیلیس و 1 تا 2 درصد الیاف پلی اُلفین تهیه گردید که در سنین عمل آوری 7 ، 28 و 90 روزه تحت آزمایش های مکانیکی و دوام قرار گرفتند، بمنظور بررسی ریزساختاری در این پژوهش از آزمایش های XRF و SEM استفاده گردید. نتایج حاکی از بهبود میزان مقاومت فشاری، مقاومت کششی، نفوذ ناپذیری آب، عدم جذب مویینه آب برای بتن ژئوپلیمری حاوی 8 درصد نانوسیلیس و 2 درصد الیاف پلی الفین(بعنوان طرح بهینه) نسبت به بتن کنترل، به ترتیب به میزان 3%، 9%، 56 % و 65 برابر در سن 90 روز عمل آوری بود. در این راستا حداکثر مقدار مقاومت فشاری و مقاومت کششی کسب شده به ترتیب 96/82 و 51/5 مگاپاسکال و حداقل میزان نفوذ آب در بتن 13 میلیمتر و حداقل میزان سرعت جذب مویینه آب Cm/s^1/2 049/0 برای بتن ژئوپلیمری بدست آمد. تصاویر SEM نشان از تقویت فرایند ژئوپلیمریزاسیون به واسطه تولید ژل های هیدراته بیشتر و بهبود ریزساختار بتن ژئوپلیمری با افزایش حضور نانو ذرات سیلیس بود.