در این پژوهش به بررسی تاثیر خصوصیات مکانیکی مصالح لایه‌ی ایزولاسیون در مرز بین سد و مخزن جهت بهبود پاسخ لرزه‌ای سد وزنی با درنظرگرفتن اثرات اندرکنش سد-مخزن پرداخته می‌شود. از آنجایی که سدهای بتنی، دارای میرایی بالایی در مقایسه با سایر سازه‌ها نیستند لذا به‌کارگیری لایه‌ای با میرایی بالا در ناحیه‌ی مرزی محل تماس سد و مخزن می‌تواند راهکار امیدوارکننده جهت کاهش پاسخ لرزه‌ای سدها باشد. انتخاب و بکارگیری مصالح لایه‌ی ایزولاسیون مناسب و قابل اجرا با درنظرگیری خصوصیات مکانیکی آن جهت دستیابی به بهبود پاسخ لرزه‌ای سد، جزء اهداف پژوهش است. به عنوان مطالعه‌ی موردی، سد کوینا در کشور هند با نرم‌افزار انسیس به صورت سه بعدی مدل‌سازی گردیده و آنالیز دینامیکی به روش نیومارک با اعمال توأم مؤلفه‌های افقی و قائم شتاب‌نگاشت زمین‌لرزه کوینا مورد تحلیل قرار گرفته است. مدل‌سازی‌ها تحت حالاتی که در آن، سد بدون لایه و دارای لایه‌ای متشکل از سه نوع ماده تحت عناوین چوب پنبه، پلی بوتادین الاستومر و لاستیک به ضخامت ثابتcm ۱۵۰ بوده است که نتایج حاصل از تحلیل مدل‌ها، تاثیر لایه نرم در کاهش پاسخ‌های مربوطه را نشان می‌دهند. دلیل این امر استهلاک امواج فشار هیدرودینامیکی ناشی از اندرکنش سد و مخزن هنگام وقوع زمین‌لرزه به وسیله‌ی لایه است.