افزایش جمعیت، کمبود فزاینده منابع آب شیرین و سطح امنیت غذایی همه متصدیان را متقاعد کرده است، صرف هزینههای زیاد برای پاسخهای مقطعی به نیازهای آب، انرژی و غذا بهویژه در بحبوحه رویارویی با پدیدهای تغییر اقلیم و گرمایش جهانی، منطقی و بهینه نیست. بر اساس آخرین طبقهبندی سازمان بینالمللی جغرافیایی، ایران در دسته مناطق خشک و نیمهخشک واقع است و شهرستان ورامین از خشکترین نواحی کشور است و با چالش کمآبی روبرو است. افزایش آلایندههای ناشی از تولید و مصرف انرژی و تأثیرات آن بر اقلیم و منابع آب، اهمیت بهکارگیری مدیریت فرابخشی در موضوعات آب، انرژی، غذا و محیطزیست با محوریت آب را پررنگ کرده. عدم مدیریت کارامد بعضاً منجر به افزایش تنشهای هر بخش با محوریت آب و نیز افزایش هزینهها شده است. هدف از این پژوهش شناسایی و ارزیابی پتانسیلهای منابع آب، انرژی و کشاورزی در شهرستان ورامین، در چارچوب اصول توسعه پایدار با رویکرد همبست آب، انرژی و غذا است. پوشش ویژگیهای واقعی در قالب برنامهای یکپارچه در WEAP، اکسل ضمن ارزیابیهای اجتماعی و محیطزیستی سیاستها انجام شد. تحلیلهای پایداری نشان داد سناریو 5 نسبت به سایرین توانسته اهداف توسعه را با کمترین برداشت از آبخوان در پایدارترین حالت نسبی اجتماعی و محیطزیستی محقق نماید.
safavi A, ehteshami M. Modeling of water, energy, food nexus in Varamin city and evaluating its social and environmental sustainability. Iranian Dam and Hydroelectric Powerplant 2021; 8 (28) :99-79 URL: http://journal.hydropower.org.ir/article-1-453-fa.html
صفوی آزاده، احتشامی مجید. مدلسازی رویکرد همبست آب، انرژی، غذا در شهرستان ورامین و ارزیابی میزان پایداری اجتماعی و محیطزیستی آن. سد و نیروگاه برق آبی ایران. 1400; 8 (28) :99-79