از عوامل اثرگذار بر عملکرد بهینه شمعهای شناور در بهبود پایداری شیروانیها موقعیت قرارگیری آنها میباشد. تاکنون مطالعات بسیاری برای بررسی این موضوع با استفاده از روشهای مختلف تحلیل صورت گرفته است. به دلیل اهمیت این موضوع تحت شرایط لرزه ای، نیاز به مطالعات بیشتری در این حوزه بوده و لذا در این پژوهش، موقعیت قرارگیری شمعهای شناور با استفاده از روش اجزای محدود، تحت شرایط لرزه ای مورد بررسی قرار گرفته است. برای بررسی این موضوع از سه پارامتر آرچینگ، تغییرمکان تاج شیروانی و نیز ممان خمشی استفاده شده است. با استفاده از تعریف ضریب انتقال بار میتوان آرچینگ را به صورت کمی درآورده و در تحلیل از این پدیده بهره برد. برای بررسی موقعیت بهینه شمع یک مطالعه عددی جامع وابسته، به صورت سه بعدی انجام شده است. در مدلسازی صورت گرفته با استفاده از کدنویسی تغییر مدول الاستیسیته در عمق با توجه به سربار نیز در نظر گرفته شده است. همچنین به منظور اطمینان از صحت روند مدلسازی، نتایج بدست آمده با یک پژوهش آزمایشگاهی مورد صحت سنجی قرار گرفت. نتایج نشان میدهد که قرارگیری شمع در نیمه اول بخش فوقانی شیروانی (0.75 - 0.5 = XP/LH) بهینه ترین موقعیت از لحاظ کسب بیشترین پایداری میباشد.
