|
اثر دیوار آب بند بر موقعیت خط نشت آزاد، فشار بالابرنده و دبی تراوش سدهای خاکی (مطالعه موردی سد شمیل در استان هرمزگان)
|
عادل عساکره   ، محبوبه پورجعفری |
| دانشگاه هرمزگان ، asakereh@hormozgan.ac.ir |
|
|
چکیده: (1246 مشاهده) |
امروزه مهار و کنترل نشت از پی سدها، نقش مهمی را از دیدگاه مهندسی طرح و توجیه عملکرد اقتصادی هر پروژه به خود اختصاص داده است. بی‌تردید فن‌آوری لازم برای احداث سیستم کنترل تراوش مطمئن از پی، می‌بایست همگام با رشد تکنولوژی سازه اصلی بوده تا بتواند ازلحاظ سرعت اجرائی، شرایط زمان‌بندی طرح را ارضاء کند. ازجمله اقداماتی که برای جلوگیری از پدیده زیرشویی، کاهش گرادیان خروجی و همچنین دبی نشت از زیر سازه‌های آبی صورت می‌گیرد، احداث دیوار آب‌بند است. دیوار آب‌بند که غالباً نفوذناپذیر است و یا خیلی کم نفوذپذیر باعث کند‌کردن، کم کردن حرکت آب زیر سازه آبی شده و درنتیجه از ایجاد فشار بالابرنده در زیر سازه جلوگیری می‌کند. در این تحقیق با استفاده از روش اجزاءمحدود، سد خاکی شمیل در استان هرمزگان مدل‌سازی گردیده و به تأثیر پارامترهای ضخامت، موقعیت دیوار آب‌بند، شرایط همسان و ناهمسان بودن پی و دیوار آب‌بند، بر فشار بالابرنده، گرادیان هیدرولیکی و دبی خروجی از سد مذکور پرداخته‌شده است. نتایج نشان دادند که در صورت عدم استفاده از دیوار آب‌بند در حدود 4 میلیون مترمکعب آب در سال از پی سد نشت خواهد کرد. همچنین هر چه دیوار آب‌بند از پاشنه به‌طرف پنجه جابجا شود خط تراوش آزاد در موقعیت بالاتری قرار خواهد گرفت.
|
|
| واژه‌های کلیدی: دیوار آب بند، سد شمیل، فشار بالابرنده، گرادیان هیدرولیکی |
|
|
متن کامل [PDF 2266 kb]
(195 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
ژئوتکنیک و مهندسی زلزله
|
|
|
|
|
|
